z śrzoda) w dozrały, a to ulega polita). przestawce: dorz
z śrzoda) w dozrały, a to ulega polita). przestawce: dorzały (jak rsioda ZUĆ, zzuć, zzuwać; zuwadłnia, z środa, p.), poczem d się wsuwa: r. 1500, 'gdzie suknie składają'; dordzały, niedordzały u Kochanow cerk. iz-uti (w zzuć zdwojony przy skiego, dordzewać, 'dojrzewać'. Zło imek); p. *uć, obuć, wyzuć. żenie: skorozrzy oraz skołoźrzy (z sta ZUf ka, zuwka, hufka, źuwka, 'po łem, bezmyślnem zupełnie rozpodob- lewka'; częste w 15. oraz 16. wieku, nieniem dwu r), » skorozrzy wy (oraz skoginie w 17. wieku; z niem. Suppe łoźrzy wy) frukt«, 'rychłościgły', z franc. soupe, a to z niem. saufen, albo* »owoce skołozrywe*, » nadzieją 'źłopać'. Niemieckiemu s- jest odpowiedzialna skołozrywą płoszy«, »ty wolisz sko- w dawnych pożyczkach z- (p. zełozrywą niźli zimostradną (żonę)*, głarz, zegnać), później oraz z-, np. zaga Potocki. U nas tylko to zir-; u in z niem. Sagę, 'piła', a z przedsunięnych Słowian bywa oraz z wokalizacją tem d- (por. dzwon): dzaga, u Bie o: zor; cerk. zīrèti, zīrèja, ztreł, lawskiego, prusaka, 1595 r.: »obie 'źrzały', suzoriti, słowień zoriti, dzadze*, 'obie piły'; zegar z Seiczes. s-zorziti, rus zorif, 'dać doj ger; więc zjawia się oraz zufka,» winna rzeć'. Prasłowo; niedobór w l oraz t ; ind. zuwka*, po >Murmeljuszach* oraz »Midzarati oraz dztrjati, 'starzeje', dza- merach* (słowniczkach 16. wieku); rant-, 'starzec', dzāra-, 'starzejący u Reja zufeczka, u pozostałych oraz zósię', dztrna-, 'ułomny', awest. zar- feczka. Nowa pożyczka: zupa. wan-, 'wiekowość', sarta-,'zstarzały'; zupełny, zupełnie, od 16. wieku, grec. (zdwojone) gergerimoi, 'pa- w miejsce upełny (co Rej w Psałte dałki', geron, 'starzec', geras, 'wiek' rzu stale używa; upełnie w biblji, P. ziarno. zupełnie u Łeopolity); Czesi ńplny 42 Słownik. zwać — zwyciężyć 653 Z zatrzymali, my mneżymy stale przed- »wzniały są się wody icłu, »zaimki (por. zostać, zobaczyć, itd.); wznieli nieprzyjaciele twoi*; pi u- znaczy tu dokonanie, jak w usiąść, sarz psałterza puławskiego nie ro zumiał juź tego słowa oraz napisał raz: ustroić itp. zwać; dawniej odmieniano: zowę, zawsmiały, a drugi raz: »poznali*; w psałterzu z r. 1532: »brzmieli*; zowiesz,zową, później zowie, zowiesz, zowią; częstotliwe (zywać) w zło identycznie przestawili Czesi wznieti żeniach: od-, prze-, przy-, wy-, naze zwnieti. Prasłowo; zwiń- (por. rus. Zwienihorod, u nas fałszywe zywać; odzew, odezwa; nazwa, na zwisko, przydomek; »tako zowący*Żmigrody ze Zwnigrodów; król chor (albo »tako rzekący*), 'tak zwany', wacki Zwnimir w 11. wieku). Z wo wedle dawnego trybu u imiesłowu kalizacją o: zwon-, p. zwon, dzwon; czynnego; samozwaniec. Prasłowo;dalsze urobienie z -k: źwięk,p. dźwięk; identycznie u pozostałych Słowian; cerk. cerk. oraz z g: zwęgą, rus. zwjagaf, zwati, zową; w czeskiem jak u nas 'dźwięczeć', bułg. oraz z t: zwûntja, 'dźwięczy'. Cerk. zwineti, zwon, zwonowe: zwę, zwiesz, zwie (się) itd.,